νίξον

το φαντασμα παραμενει στο ψυγειο μου,οι δοσεις νικοτινης αυξανονται και γινονται πιο επιτακτικες μερα με τη μερα.η αθηνα εξακολουθει να μη μου κινει το ενδιαφερον,το αλκοολ το ιδιο,το σπιτικο φαι κατι παει να κανει αλλα δε σωζει και πολλα.
η μερα μου ξεκιναει πλεον στις 9 το πρωι(και οχι στις 12 τουλαχιστον)και τελειωνει στην καλυτερη των περιπτωσεων στις 12.30(και οχι το ξημερωμα).χθες εκανα μια προσπαθεια να βγω αλλα απετυχε παταγωδως αφου κατεληξα να κοιμαμαι απ τις 11 στον καναπε μιας φιλης ενω αυτη ψαχνοταν που να παμε.αφου με ξυπνησε στις 12.30 με εβρισε που για αλλη μια φορα τη χιωσα,μου ειπε οτι ειμαι 19 και κανω σα γρια και αφου τελος αποφανθηκε οτι το προβλημα μου ειναι ιατρικο και οτι πασχω απο αναιμια με εστειλε πακετακι σπιτι στον παραδεισο μου.το κρεββατι μου.ξαπλωσα,στριφογυρισα 3-4 φορες γιατι σκεφτομουνα τι στο διαολο τρεχει με μενα και μηπως οντως πρεπει να παω να κανω καμια εξεταση αλλα καπου αναμεσα στη 3η με 4η σβουρα τα ξαχασα ολα και κοιμηθηκα.
και σημερα βρηκα αυτον τον γλυκουλη σουηδο.πατα πανω στο "νιξον".